که از یه حجم فقط میشد یه تصویر داشت بعدا که پیشرفته تر شدیم تصاویر دو بعدی و بعدم سه بعدی و حالا هم چهار بعدی و بعدهم خدا میدونه ...... چند بعدی ! اون موقع که تصاویریه بعدی بود ، شرایط تشخیص هم بود یعنی اینکه بلافاصله اطلاعات به بیننده منتقل میشد و اون میدید که مثلا تصویر خنده ای یا گریه ای یا نمیدونم هر تصویر دیگه ای رو . و اگه ازش سئوال میکردی چی میبینی فقط میتونست بگه اونچه رو که از یک منظر به اون نگاه میکرده . بعد که تصاویر بعد گرفتن و نگاهها چند وجهی شدند ، فکر کنم الان دیگه میتونند بیننده ها حس رو هم درک کنند و شاید حتی بتونن دلایلی که منجر به اون شده و برآیند کنشها و واکنشهایی هم که بوده رو توضیح هم بدهند . یعنی میتونن تا حدودی دلایل یک خنده و یا یک گریه و یا هر حسی که اون تصویر میخواد انتقال بده رو هم بگن . خیلی جالبه ! من که خودم اینطور فکر میکنم . خوب علم پیشرفت کرده و این پیشرفتها به باورهای آدما کمک میکنند که درک بهتری از مسائل داشته باشند و تحلیل بهتری ارائه بده اند . طبیعیه اگه این پیشرفت همینطور ادامه پیدا کنه شاید خیلی طول نکشه که آدما بتونن از چند بعدی بودن پا رو فراتر بگذارند تا اونجایی که بتونن قبل از این اتفاق رو هم ببینند یعنی دلایل بروز این اتفاق و یا بعد از اون رو هم بتونن تشخیص بدهند یعنی سرانجام اونرو که در اون صورت جالبه که آدما بخواهند میتونند از بروز اتفاقات ناخوشایند جلوگیری کنند تا به اونجایی که تمام ناخوشیها رو ریشه کن کنند یعنی از بروزشون جلوگیری کنند و فقط و فقط بمونه خوشیها و ...... هر آنچه که آدما دوست دارند ! اینجوری خیلی خوب میشه ؟ نه ؟ اما من اینجور فکر نمیکنم . اگه قرار بشه مثلا از تو رنگها ، رنگ سیاه رو حذف کنیم ، فکر نمیکنی همون نقاشی لبخند هم ناقص میشه ؟ یا اگه قرار باشه غصه ها رو از تو زندگیها پاک کنیم یعنی اشگ رو از تو زندگیمون برداریم ، دیگه با چه معیاری میتونیم خوبیها و بدیها رو و یا میزانشون رو تشخیص بدیم ؟ البته من اینجور فکر میکنم که برای درک بهتر موضوع و دریافت مفهوم واقعی می بایست نه تنها ابعاد بیشتری را به وجود آورد بلکه تا حد امکان شاید بهتر باشه که نسبت به موضوع محیط باشیم و اگه غلو ندونیم وارد اون بشیم به حدی که ممزوج بشیم و بهتر بگم مجذوب بشیم که اگه خواستیم برداشتی ارائه بدیم خودمون مجذور بشیم . داره موضوع جالب میشه . واقعا اینجور نیست ؟ اگه اینجور نیست پس بگو چرا آدمای مختلف نسبت به یک موضوع مشترک واکنشهای گوناگونی نشان میدهند ؟ میخوام بگم دلیل واکنشهای گوناگون میزان توجه اون آدما رو به اون موضوع نشان میده . یکی نگاه میکنه و رد میشه ، یکی نگاه میکنه و مکث میکنه ، یکی نگاه میکنه و تامل میکنه . یکی نگاه میکنه و تعمق میکنه و یکی نگاه میکنه و حس میکنه و درک میکنه و با اون موضوع ارتباط برقرار میکنه به نحوی که به وجد میاد و انگار خودش همون موضوعه و پر و بال میزنه تا بتونه حق اون مطلب رو ادا کنه . اینجاست که اونایی که کنار وایستادن یا از منظری غیر از او به اون نگاه میکنن ، بعضی هاشون از اون رفتار تعجب میکنن و بعضی هاشون ....... تا اونجا که اونو تکفیر میکنن ! آره تکفیرش میکنن و میگن منصور کافر شده و براش حکم صادر میکنند و اونو دار میزنند ! دار ! باور میکنی . دار فقط به جرم اینکه اون بهتر میفهمه . عجب چیزی از کار در اومد . تمام این گفته ها برای اون بود که بهتر بفهمیم . حالا اگه بهتر فهمیدن جرم و مستحق مجازات ! ؟ نه مجازات نمیشیم چون بهتر فهمیدن که جرم نیست . پس مجازات نمیشیم اما به نوعی بهتره بگیم که بایدمکافات بشیم . باید تاوان بهتر فهمیدنمون رو بدیم . ببین فکر نکنی با داد و بیداد میشه کاری کرد . نه هیچ کاری نمیشه کرد . فقط باید تلاش کرد ظرفیت و تحمل تو بیشتر کنی و بالا ببری که اگه اینکار و موفق به انجامش بشی که تازه راهکار جدیدی باز کردی که باید منتظر جام بلای بیشترم باشی .

        یواش ، یواش داریم میرسیم به اونجایی که آدما با هم فرق دارند . گفتیم که این فرقها اعتباری براشون نیست که پر بیراهه نگفتیم . کسی که بهتر میفهمه قرار نیست همیشه رو دست بلندش کنند و براش حلوا حلوا کنند ، یه موقعی هم میشه که باید طردش کرد و منزویش کرد و یا قرنطینه که نکنه ناقل مفهوماتی باشه و پاک کاسه و کوزه بعضی ها رو بهم بزنه و دکه معلم مارکش رو به هم بزنه و بخواد سواد مار نوشتن رو یاد بده .از موضوع خارج شدم . میخواستم راجع به فرق آدما صحبت کنم کار داشت به جاهای باریک میکشید و نزدیک بود از دستم خارج بشه ، بماند . اما موضوع صحبت همون فرق آدما ، همون فرقهایی که بعضی ها رو خوب ، خوب میکنه و بعضی ها رو بد ، بد . بعضی ها رو حسینی میکنه و بعضی ها رو یزیدی . بعضی ها رو من میکنه و بعضی ها رو تو . نه نه نه ناراحت نشو منظوری نداشتم . اشتباه نکن نه اینکه من خوب باشم و خدایی نکرده تو بد . نه نه منظورم اصلا این نبود منظورم اینه که بالاخره نوع نگاههاست که آدما رو از هم متمایز میکنه . اما قضاوت خوب و بد بودنش تو اعمالشون خودشونو نشون میدند وگرنه اولش که هم الذین آمنو هستند یعنی سعی میکنند باشند اما قسمت دومش که مهر تائید قسمت اول یعنی عمل صالح مال بعضی ها کم رنگ و مال بعضی ها پررنگ و یا مال بعضی ها اصلا مهر نداره . پس اگه خوب نگاه نکنیم که هیچ ! جای صحبتی نمیمونه اما اگه نگاهمون به موضوع خوب و جامع نباشه یعنی چند وجهی نباشه معلوم نیست برداشتمون چی از کار در میاد و ............ پس برا اینکه بهتر ببینیم بعضی وجوهات دیدنامون رو بیشتر کنیم و خوب اون وجوهات رو بشماریم . مثلا نگاه کردن به چشم سر یعنی وجه بصری و نگاه کردن به گوش سر که وجه سمعی است و نگاه کردن به وجه حس لامسه و نگاه کردن به وجه حس چشایی و نگاه کردن به حس بویایی و یه نیمچه حس دیگه میمونه که بهش میگن حس ششم که این یکی یه ذره جای بحث داره که وارد بحث اون نمیشم . به هر حال جمع این مناظر شاید بتونه تصویر کاملی بهمون بده که من میخوام بگم ممکن که ، نه که ممکنه ، قطعا این وجهوات راهکارهای مناسب و درستی برای شناخت و درک موضوع اما شاید مهمترین چیزی که اینجا از قلم افتاده نگاه از منظر دل ، آره دل . چی میخواهی بگی ، که دل نمیتونه ببینه . فکر نمیکنم به این گفته ات خیلی اطمینان داشته باشی راستش اصل تمام موضوع همین منظر دل ، تمام اون وجهوات دیگه تلاش میکنند تا برداشتشون رو به مرکز فرماندهی یعنی عقل بفرستند تا اون بعد از آنالیزهای دقیق اعلام نظر کنه که آخرش به اینجا میرسه که بری مهر تائید باید بفرسته به مقام دل تا اون اگه اون برداشتها رو پذیرفت با خودش ، مهر کنه و الا بدون مهر دل تحقیقات علمی و دستاوردهای دانش روز رجوع به تاریخ گذشتگانم کاری ازشون بر نمیاد و .......

تا اینجاش رو داشته باش تا بعد از یه زنگ تفریح کوچولو به تجدید قوا و صرف یه فنجان چای دوباره بشینیم و راجع به این موضوع با هم صحبت کنیم . باشه !

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: